آرامگاه شیخ علی‌نقی اصطهباناتی یکی از آثار ملی و هویت‌بخش کشور است که دستخوش دست‌اندازی و تخریب‌های عمدی بسیاری بوده است. با گذشت ده سال از تخریب دیوار محوطۀ آن، نه‌تنها اقدامی برای مرمت و بازسازی آن صورت نگرفته، بلکه برخی مدعی شده‌اند این بنا مسجدی قاجاری است و مدفن شیخ نیز در اصفهان است؛ ازاین‌رو این پرسش مطرح است که چگونه افراط‌گرایی بقای آرامگاه شیخ را با تهدید مواجه ساخته است؟ به‌ نظر می‌رسد تفاوت‌های عقیدتی و برداشت‌های افراطی دینی به انگیزه‌ای برای تخریب این آرامگاه و تحریف تاریخی پیشینه و مدفن شیخ تبدیل شده است. هدف این پژوهش آشنایی با «وندالیسم افراط‌گرا» و نقش آن در تخریب این آرامگاه و آگاهی‌بخشی پیرامون این مسئله است. برای پیشبرد این موضوع از نظریه‌های وندالیسم، روش توصیفی-تحلیلی و منابع کتابخانه‌ای-اسنادی استفاده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهند افراط‌گرایی با استفاده از کارویژه‌های تحریف، تخریب و ممانعت از ترمیم، به تهدیدی برای بقای مجموعۀ شیخ علی‌نقی اصطهباناتی تبدیل شده و تحریف تاریخی، مکملی برای پروژه‌های تخریب و ممانعت از ترمیم در راستای کاهش حساسیت، فشار اجتماعی و بی‌تفاوتی دستگاه‌های متولی است؛ ازاین‌رو نیازمند مستندسازی و آگاهی‌بخشی از طریق تولید محتوای علمی و رسانه‌ای و پیگیری گروه‌ها و فعالان اجتماعی است.