منطقه حاجی‌ لرچای در شهرستان ورزقان استان آذربایجان شرقی قرار دارد. بررسی‌های باستان‌ شناسی منطقه به منظور روشن شدن چشم‌اندازهای استقراری منطقه انجام گردید. در مجموع، سی محوطه در منطقه شناسایی شد که در این بین، دو محوطه متعلق به عصر مفرغ میانی- جدید و پانزده محوطه، متعلق به دوره تاریخی شناسایی شد. با وجود شواهدی از دوره مفرغ در منطقه، به نظر می‌رسد که سکونت گسترده منطقه، از دوره تاریخی به بعد آغاز شده و تا به امروز نیز ادامه یافته است. منطقه حاجی‌ لرچای ورزقان جزو نقاط تقریبا کم‌تر شناخته‌شده به شمار می‌رود و پژوهش‌های باستان‌ شناسی تاکنون در منطقه انجام نشده است. این بررسی ابتدا توسط پژوهش‌های میدانی انجام یافت. سپس با نقشه‌های GIS، چشم‌انداز دقیق منطقه، مشخص و الگوهای استقراری تبیین گردید. در این پژوهش تلاش گردید هر محوطه به تفکیک، علاوه بر ویژگی‌های کلی وآسیب‌شناسی، معرفی الگوی استقراری منطقه نیز ارائه گردد. مهم‌ترین پرسش این مقاله، بررسی الگوهای استقراری منظقه است که تاکنون به آن پرداخته نشده و مسئله مهم این است که گونه‌شناسی استقرارهای حوضه رودخانه حاجی‌ لرچای چگونه است؟ چه سنت‌های فرهنگی در منطقه حضور داشته است؟ نتایج این بررسی نشان داد که اکثر محوطه‌های باستانی در کنار رودخانه حاجی‌ لرچای، از سرشاخه‌های رودخانه ارس قرار گرفته‌اند و شرایط زیست محیطی و نزدیکی به رودخانه و کد ارتفاعی نقشی مهم در ایجاد استقرارها داشته است.